Nasz profil
Patron szkoły- Maksymilian Jackowski
Maksymilian Jackowski 1815-1905Maksymilian Jackowski jest przykładem łączenia romantycznych wizji z pracą organiczną (pozytywistyczną).
Urodził się 12 października 1815 roku w Słupii w powiecie pleszewskim. Edukację rozpoczął w 1827 r. w znanym z wysokiego poziomu nauczania, poznańskim gimnazjum im. Marii Magdaleny. W drugiej połowie lat trzydziestych uczył się rolnictwa w Turwi pod okiem Dezyderego Chłapowskiego, którego majątek słynął z wysokiej kultury rolnej i postępowych metod gospodarowania. Był jednym z najzdolniejszych uczniów tego dawnego napoleońskiego oficera.
W 1842 roku przeniósł się na Podole, gdzie dzierżawił trzy majątki nad Dniestrem. Były to Żory, Jahorlik i Cybulówka oddalone od Odessy o 20 km. Tam ożenił się z Marią Lichtneker. Jackowscy mieli dwóch synów - Mieczysława i Tadeusza Kryspina oraz córkę Józefę.
W 1850 roku Jackowski wrócił do Wielkopolski. Kupił majątek w Pomarzanowicach. Rok później rozpoczął aktywną pracę społeczną w organizacjach rolniczych. Należał do założycieli Towarzystwa Rolniczego średzko-gnieźnieńsko-wrzesińskiego. W 1863 roku uczestniczył w powstaniu styczniowym, pełniąc obowiązki komisarza wojennego w powiecie średzkim. Za udział w powstaniu został przez Niemców aresztowany i skazany na półtora roku więzienia. W powstaniu zginął jego syn Mieczysław.
Jackowski widział słabe strony życia społeczeństwa. Zalecał podniesienie oświaty, drukowanie i kolportowanie prasy w celu oświecenia ludu. Zauważył zależność stanu oświaty od poziomu życia materialnego. Zwracał często uwagę na sprawy ekonomiczne. Był zwolennikiem rozwoju przemysłu i stosowania nowoczesnych metod uprawy ziemi i hodowli. Szerzenie oświaty rolniczej i wpajanie świadomości narodowej to główne nurty jego działalności. Chciał, by ziemiaństwo otoczyło opieką wielkopolskiego chłopa - włościanina. Zalecał ziemianom podjęcie pracy edukacyjnej, która uczyniłaby z tej grupy społecznej nowoczesnych, świadomych swej polskości gospodarzy. W Dzienniku Poznańskim w 1873 roku pisał:
" (.)gospodarstwa chłopskie stanowią podstawę i grunt narodowego bytu, interes ogólny wymaga zachowania ich egzystencji, aby cały naród był oświecony, by czuł swą rzeczywistą godność."
Praca nad tworzeniem i rozwojem kółek rolniczych zajęła Maksymilianowi Jackowskiemu prawie 30 lat. W 1873 r. został patronem włościańskich kółek rolniczych. Godność tę pełnił prawie do ostatnich lat swego aktywnego życia. Wśród włościan zdobył powszechne uznanie, czego dowodem było nadanie tytułu "Wieczystego Patrona".
Zmarł 14 stycznia 1905 roku w Poznaniu. Uroczystości żałobne 17 stycznia przekształciły się w wielką manifestację patriotyczną społeczeństwa wielkopolskiego. 18 stycznia odbył się pogrzeb na cmentarzu przykościelnym we Wronczynie.
Na uroczystościach pogrzebowych mówcy powiedzieli:
"...Leży tu Polak, w którym nie było zdrady, który gorąco i całym sercem ukochał świętą ziemię naszą i pracę około spraw społecznych - toteż każdy z nas umiał ocenić czystą Jego duszę, nieskazitelny charakter i gorącą miłość Jego, jaką pałał ku braci swej, mając zawsze na oku dobro i dla dobra niezmordowanie pracując..."
"...On pierwszy naprawdę chciał i w tem cała tajemnica, że taki owoc jego praca przyniosła, że z jego siewu takie bujne kłosy porosły! Słusznie też nie z barwnych kwiatów, lecz z pełnych kłosów wieńce ci przez niego najwięcej ukochani dzisiaj przyniosą. Imienia jego, które jest, stało się dla nas synonimem czynu, nikt w Polsce nigdy nie zapomni".
Elżbieta Smagała